تقصیر دلم بود - رضا قریشی نژاد

تقصیر دلم بود که چشمان تو را خواست
این سر به هوا مثل خودم عاشق دریاست

درگیر نگاهت شد و تا بام تو پر زد
بیچاره ندانست که این اول بلواست

شاعر شد از آن روز که چشمان تو را دید
این ولوله در شعر من از چشم تو برپاست

چشمان تو آمیزه ای از شور و ترانه است
آنجا که غزل نیز فراگیر و مهیاست

ناز تو نیاز دل دیوانه ی من شد
من شاعر چشم تو که بی وقفه تماشاست

آنقدر مرا در نفست جای بده که
این از نفس افتاده بگوید که مسیحاست

جرم تو که نیست این همه من عاشقت هستم
تقصیر دلم بود که چشمان تو را خواست

"رضا قریشی نژاد"

بگذار در آغوش تو آرام بگیرم

بگذار در آغوش تو آرام بگیرم

از جذبه ی چشمان تو الهام بگیرم

دریای منی این همه بی وقفه و زیبا

من ساحلی لب تشنه ام و کام بگیرم

چشمان تو تاکی ست پر از مستی انگور

از شط شراب تو منم جام بگیرم

عمری ست دلم گمشده در عمق نگاهت

بگذار سراغ از دل گمنام بگیرم

آمیزه ای از شعری و شوری و تماشا

باید که من از عشق تو سرسام بگیرم

لبخند بزن،شعر بپاش حضرت ماهم

بگذار در آغوش تو آرام بگیرم

"رضا قریشی نژاد"

دوباره سیب و غزل، من گناه می خواهم

دوباره سیب و غزل، من گناه می خواهم

دلی دچار تو و سر به راه می خواهم

دوباه اینکه تو حوا شوی و من آدم

و باز لذت یک اشتباه می خواهم

همیشه چشم تو را شاعرانه می نوشم

که با تو من غزلی رو به راه می خواهم

پناه خستگی من! بمان و با من باش

میان این همه طوفان، پناه می خواهم

تو عاشقانه ترین رکعت غزل هستی

برای خواندن تو قبله گاه می خواهم

دوباره وسوسه ی ناز چشم تو بر پاست

دوباره سیب و غزل، من گناه می خواهم.

"رضا قریشی نژاد"