«بهترین شعرهایی که خواندهام» - شعر کلاسیک، شعر نو، شعر سپید، شعر جهان ...-
درباره من
نام: نیما، .....................................................
متولد: 9 اسفند 54، ........................................
محل سکونت: تهران، .......................................
وضعیت تاهل: متاهل .......................................
ایمیل: nima_m406[at]yahoo[dot]com
...................................................................
در میان باور همه که کوچه های عشق خالی از تک درخت های عاشق است، من درختی یافته ام که هر روز بر روی پیکره اش مشق عشق با نوک مهر می زنم، در میان باور همه که می گویند اگر از عشق بگویی سکوتی مبهم تو را قورت خواهد داد، ولی من با فریاد عشق در میان این کوچه باغ پر هیاهو فریاد زدم، فریاد زدم که دوستت دارم ای ستاره همیشه مهتابی من، چرا که در این کوچه ها تنها پروانه ها قدم می گذارند که رقص شاپرکها را به وادی عشق تنها به عشق هایی مثل تو تقدیم کنند. و به راستی که عجب رنگارنگ شدن از طبیعت عشق قشنگ است...
...................................................................
ادامه...
احمد
سهشنبه 1 اردیبهشتماه سال 1394 ساعت 12:18 ق.ظ
\به نظر من میتونه این باشه که ما هیچ چیزی از زن نمیدونیم و چیزی که ما الان به عنوان تعریفی از زن داریم با ماهیت اصلیش کاملا متفاوته که این ماهیت در جوامع مختلف به هر دلیلی شناخته نشده و بروز نکرده و عملا زیر خاک مونده.... احتمالا
hosein.j
یکشنبه 16 آذرماه سال 1393 ساعت 01:15 ق.ظ
زن داره اززیرخاک بیرون می آید.ب فکرانتقام...
مجید
دوشنبه 8 اردیبهشتماه سال 1393 ساعت 05:11 ق.ظ
اینکه آسمان کجاست و ما کجا،اصلا سمت حرکت یه ور دیگست.ســــــــــــــــقوط.
پا مصداق حرکت است و جهت بالا رو به آسمان به مفهوم تعالی شاید برهنگی به مفهوم بی آلایشی و پاکی باشد و البته در خاک بودن به آدم حس حبس را می دهد امابخشی از ریشه نیز ریشه دوانیدن و یا رشد کردن پایدار است. من اینطور نتیجه میگیرم" برای انسان ( به عنوان نمود آفریدگار ) رشد و تعالی امری است اجتناب ناپذیر."
امید...
حرکت...
\به نظر من میتونه این باشه که ما هیچ چیزی از زن نمیدونیم و چیزی که ما الان به عنوان تعریفی از زن داریم با ماهیت اصلیش کاملا متفاوته که این ماهیت در جوامع مختلف به هر دلیلی شناخته نشده و بروز نکرده و عملا زیر خاک مونده....
احتمالا
زن داره اززیرخاک بیرون می آید.ب فکرانتقام...
اینکه آسمان کجاست و ما کجا،اصلا سمت حرکت یه ور دیگست.ســــــــــــــــقوط.
مسخره است.برای این وبلاگ عکس جالبی نیست ...همون بهتر زیره خاکه عتیقه است.........به نظرم شعر کم امد عکس گذاشتی.........
واقعا!؟
خیلی مفاهیم مستتر دارد این تصویر در خویش!!!
پیوند هنر و فلسفه همیشه زیباست و اثرگذار.
رنگها به صورت مجزا و تصاویر هم بصورت جدا
معانی متفاوتی را به ذهن مخاطب القا می کنند..
جزو تصاویری نیست که بشه با یکبار دیدن درخصوصش صحبت کرد بلکه باید فرصت تأمل چندین روزه داشت تا به عمق معنا پی برد[:S037:
زن ... ریشه ی زندگیست. ضمانت ادامه حیات و بقاست. حتی به لحاظ فیزیولوژیکی هم مصداق داره.
هر زنی هزار تا جون داره
بعد از مرگ پا به ی دنیا دیگه میذاری ,الان حکم دانه کاشته شده رو داری,بجنب که درخت شی وقت کمه!!
فکر نکنم اشاره به مرگ داشته باشه
چون چشم اون خانم بازه!
یعنی بازم میتونی ریشه کنی و سبز بشی...جون بگیری و دوباره زندگی کنی...
آفرین
با این خیلی موافقم.
میتونی رشد کنی و زنده باشی حتی اگر اسیر و محدود باشی.
پا مصداق حرکت است و جهت بالا رو به آسمان به مفهوم تعالی شاید برهنگی به مفهوم بی آلایشی و پاکی باشد و البته در خاک بودن به آدم حس حبس را می دهد امابخشی از ریشه نیز ریشه دوانیدن و یا رشد کردن پایدار است. من اینطور نتیجه میگیرم" برای انسان ( به عنوان نمود آفریدگار ) رشد و تعالی امری است اجتناب ناپذیر."
سلام و سپاس از تفسیر زیبای شما خانم مهرنوش.
اولین حسی که با دین عکس بهم دست می ده زندانی بودن زن در جامعه است و اینکه زن دوت داره تو جامعه باشه و برای رسیدن به هدفش تلاش می کنه