بی من چگونه ای؟ - فرنگیس شنتیا

بی من چگونه ای؟

کسی هم هست که آوارگی اش را

به شانه های پهن تو بسپارد

و بگوید دوستت می دارم؟

من اما روی شانه ای تو آوار نمی شدم

پرنده می شدم.

و پرنده ای که هر شب

خواب آوازهای بی سر خود را می بیند

دلبستگی اش به صیاد خود

بی قید و شرط و واقعی تر است.

"فرنگیس شنتیا"

از کتاب: تو به روایت دهان دوخته من

نام شعر: اندوه