کوچه باغ شعر

«بهترین شعرهایی که خوانده‌ام» - شعر کلاسیک، شعر نو، شعر سپید، شعر جهان ...-

کوچه باغ شعر

«بهترین شعرهایی که خوانده‌ام» - شعر کلاسیک، شعر نو، شعر سپید، شعر جهان ...-

نیاز - فرنگیس شنتیا

ای من فدای

سرخی روییده در کنج سینه ات

با من چنین نکن
عشق
فرزند ناخواسته ای نیست که انکارش کنی

یا سند مجرمانه ای که پنهانش کنی
عشق لرزش نازک لب های توست
که وقتی می گویی
یادت را از این حوالی بردار
و در چهار فصل قلب من بمیر
تازه می فهمم که بیشتر از همیشه خدا
حضور بی تناسب و بی نسبت مرا می خواهی.

 

"فرنگیس شنتیا"

 

از کتاب: تو به روایت دهان دوخته من

نام شعر: نیاز 

 

نظرات 1 + ارسال نظر
دیهور یکشنبه 11 فروردین‌ماه سال 1398 ساعت 01:11 ق.ظ http://deihoor.bogfa.com

این روزها‌ زمستانی ام
که بهار را دروغ می پندارم
در سرزمینِ عشق های یخ زده
بی‌ سودای رسیدن
چنان کرده با من
که قانونِ پایستگی
با قلب پر درد

آه ماهرخ مرا دریاب
صدا بزن
تو را به آن خدایی که هنوز در قلبت جاری ‌ست
دل فرو ریخته ام
ایمانم را به دست زمستان سپرده ام
به بوته های تمشک
به نارنجِ روی دیوارِ همسایه
به غروبهای دلگیر جمعه
به خستگیِ صبح های شنبه
به بی انگیزگیِ ظهر های یکشنبه
به رایحه ی آشنایِ عطرِ تو


بگیر از من
این تردیدِ در آمیخته به دلتنگی های مشکوک را
رهایم کن
از تبسم های جراحی شده بر لبهایم
و ناامیدیِ مبهم این زندگی
که با هر طلوع خورشید امید را می‌‌رباید
از قلبم که هنوز خوشبختی‌ را از دستان مهربانت می‌‌طلبد
و عشق را
و چشمهای براق را
و خانه ای با ایوانِ چوبی از عطر کاج

در این برودتِ دی‌ ماه
چه کسی‌ صدای یخ زده ام را خواهد شنید؟
که من خودم را در حنجره محبوس کرده ام
که من با تو بارها
از معصومیتِ عشق گفته ام
که من دنبال پیوستن ام ، نه گسستن
فاصله ی تو را با خودم کشف کرده ام

آه ، ماهتابم
مرا به گرمایِ آغوشت بخوان
مرا به تاراجِ شب‌های هولناکِ بی‌ کسی‌ مسپار
مرا به کوچه های بن بست
به دیوارهای کاهگلی پر از یاسِ همسایه
به صبح هایِ مطبوع بهار
به پنجره هایِ پر از عطر و خاطره بخوان
مرا خواب کن
بیدار کن
بگیر و
وا رَهان
به رویای پر از بهار و نارنج
مرا خواب کن
به رویای سبز دستانت.


دیهور انتهورا

ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد